หากอ้ายฝืนบืนฮักส่ำได๋
มันกะส่ำคนตายที่หายใจอยู่
วาสนา สั่งให้เจ็บมาคู่กับคนผู้ฮ้าย
ฝน บ่เคยตั้งใจสิถิ่มฟ้า
ผิดกับความตั้งใจของเจ้าแท้น้อหล่า
พออ้ายเบิ๊ดค่า กะถิ่มกัน
ไสละความสำคัญในวันเก่า
ไสละฮักของเฮาในคราวก่อน
อ้ายคนแพ้ต้องดูแลแผลฮัก ที่หนักที่นาน
อ้าย ต่ำต้อยด้อยเกินสิเดินเฮียงเจ้า
สิเจ็บเคียมๆ เจียมใจร้องไห้เบาๆ
ล้มลุกขุกเข่า อ้ายเบิ๊ดแฮงก้าว แล้วหล่า
เบิ๊ดคักเบิ๊ดแหน่น้อฮัก
เจ็บแน่เจ็บคักแท้น้อหัวใจ
สิเป็นสิตาย ฮักหลายแพงหลาย
สุดท้าย กะลา
เจ็บคักอยู่เด้ฮู้บ่ เซี่ยงไว้ไสน้อน้ำตา
ต่อให้พลิกแผ่นดิน หรือปิ้นฮอดแผ่นฟ้า
ยังกลบเสียงน้ำตา บ่ได้
หากอ้ายฝืนบืนเจ็บต่อไป
แม่นสิตายหรือหายใจอยู่
ฮู้ไว้เด้อ อ้ายกะยังฮักแฮงแพงเจ้าเบิ๊ดใจ
นับ จากมื้อนี่อ้ายสิบ่ผ่านมา
อ้ายบ่อยู่ ดูแลเจ้าของ แหน่เด้อหล่า
สะอื้นฝืนคำเว้าจา อ้ายเจ็บคักอยู่เด้
เบิ๊ดคักเบิ๊ดแหน่น้อฮัก
เจ็บแน่เจ็บคักแท้น้อหัวใจ
สิเป็นสิตาย ฮักหลายแพงหลาย
สุดท้าย กะลา
เจ็บคักอยู่เด้ฮู้บ่ เซี่ยงไว้ไสน้อน้ำตา
ต่อให้พลิกแผ่นดิน หรือปิ้นฮอดแผ่นฟ้า
ยังกลบเสียงน้ำตา บ่ได้
เบิ๊ดคักเบิ๊ดแหน่น้อฮัก
เจ็บแน่เจ็บคักแท้น้อหัวใจ
สิเป็นสิตาย ฮักหลายแพงหลาย
สุดท้าย กะลา
เจ็บคักอยู่เด้ฮู้บ่ เซี่ยงไว้ไสน้อ น้ำตา
ต่อให้พลิกแผ่นดิน หรือปิ้นฮอดแผ่นฟ้า
ยังกลบเสียงน้ำตา บ่ได้
ยอมเจ็บคัก เพราะฮักฮู้บ่